Editör: İlknur Aydoğan
“Ocak ayı kocaman bir pazartesidir.” Bu ifadeye katılır mısınız bilmem ama Ocak herkesin hedeflerine sıkı sıkıya bağlı kaldığı ay… Şubat gelince ne mi oluyor, çoğu istek alışkanlığa dönmeden unutuluyor. Ben de hedeflere bağlı kalamayanlardanım. O yüzden bu yıl başka bir yöntem belirledim, kendim sorup kendim cevapladığım sorularla iyi olduğum konuları kendime hatırlatıp minik adımlara dönüşen değişimler bekliyorum. Böylelikle emir veren, gazlayan, beklentiye giren bir ben değil de kendine daha şefkatli yaklaşan, telaşsız bir ben keşfediyorum. Alışkanlıklarım işe yarıyor mu, değiştirmeli miyim diye kendinizi anlamak isterseniz siz de deneyin ve gerçekçi olmayı unutmayın!
Sağlıklı yaşamak için neler yapıyorum? Neleri değiştirebilirim?
Hareket ediyorum, yürüyüş yapıyorum, daha az endişe ediyorum. Stresin, anksiyetenin nasıl sağlıksız olduğunu, beni sağlıksız seçimlere ittiğinin farkına varıyorum. Yine de spora daha fazla vakit ayırmayı ve beni besleyecek yemekler yapmayı öğrenmeyi istiyorum. Spor için online bir üyelik başlattım: https://melissawoodhealth.com Melissa Wood, LA’de kaldığım dönemde tanıdığım bir pilates hocası, egzersizleri aynı zamanda nefes odaklı. Spiritüel biri de olduğu için kendime yakın buluyorum ve onun programına uymak bana iyi geliyor. Yemek konusunda attığım küçük adım ise annemin enfes sebze yemeklerini denemek… Yanı başımdaki hazinenin tadına varmak konusunda şimdi eskisinden daha hevesliyim. Ayrıca Güzellik Yayında ekibinin de bu konuda iki hazinesi var; Diyetisyen Beril Yılmaz’ın tarifleri ve verdiği bilgileri asla es geçmiyorum. Diğeri ise Lian Penso’nun @bukizhepac hesabında paylaştığı Köklere Dönüş tarifleri beni besliyor.
Evde sürekli bulundurduğum yiyecekler hangileri? Neleri ekleyebilirim?
Yemek yapma kabiliyetim sınırlı ve aynı zamanda üşengeç olduğum için genelde sadece kahvaltılık bulundururum. Süt ve süt ürünlerine karşı hassasiyetim olduğu için çoğunlukla yumurta, yeşil ve siyah zeytinim olur. Şimdilerde yarısı boş buzdolabıma yeşil sebzeler eklemeye başladım. Çünkü anladım ki iyi beslenmek aslında çoğu zaman hem stoğa hem de alışverişe bağlı. Dışarıdan yemek söylemeyi azaltıp evdeki stoğu yönetmenin eğlenceli bir tarafı da var, yaratıcı olmaya zorluyor. Böylece hem ekstra masraf çıkarmıyorum hem de olanı kullanabildiğim için kendimle gurur duyuyorum. Tatlı krizi konusunu da ham kakao ile yaptığım içecek çözüyor. 1 tatlı kaşığı We Food Ham Kakao Tozu’nu sıcak suya katıp, içine biraz Hindistan cevizi yağı ekleyip bir güzel içiyorum. Çikolata yemiş gibi mutlu edip, sakinleştiriyor.
Vücuduma daha iyi nasıl bakabilirim?
Yediklerim, içtiklerim dışında vücuduma yüzüm gibi bakmadığım bir gerçek. Sıkılaştırıcı nemlendiricileri aslında çok seviyorum. Insitut Esthederm’in Extra Firming Hydrating Lotion ürünü yoğun nem ve pürüzsüzleştirici etki sağlıyor, ona geri dönerek vücut bakımını yeniden ciddiye almaya başlıyorum. Ayrıca Cunda merkezli doğal marka Atölye Patika’nın Tançıra isimli sabununu gördüğümden beri duş jeli yerine sabuna geçmem gerektiğini düşünüyorum. Hem paketi hem içeriği hem de kokusuyla kalbimi çalan bu sabunu en yakın zamanda bakım alışverişime ekleyeceğim. Kullananların çok mutlu olduğunu okudum!
Institut Esthederm Extra Firming Hydrating Lotion, 689 TL, Eczanelerde
Kendimi en güzel hissettiğim zaman hangisi?
Kesinlikle iyi uyuduğum ve cildimi nemlendirdiğim zaman. Sadece güzellik için değil, günümü neşeli geçirmek, kendim olmam için bile uykumu iyi almam şart. Uyku ile bir problemim olmasa da uyku saatimi 10:30-11:00’e çekmek istiyorum. Bu saatte uyuduğum uykulardan daha dinlenmiş uyanıyorum, bu cildime de yansıyor. Cildimi nemlendiren bakımların değerini yeni anlamış biriyim. Los Angeles merkezli Moon Juice markasının süt temizleyicisi, jel serumu ve krem nemlendiricisi tam da benim gibi karma ciltlerin seveceği oranda bir nem kombinasyon sunuyor. Bu üçlüden en sevdiğim ise jel dokulu hyalüronik asitli serum oldu. Dokusu öyle hafif ki, cildi aydınlatıyor, sanki az önce cildinize bir parça su çarpmışsınız gibi canlı, nemli bir görünüm bırakıyor.
Sabah rutinim beni güne hazırlıyor mu?
Bu konuda epey yol aldığımı düşünüyorum, beni güne hazırlayan bir rutinim var ama biraz uzun sürüyor. Birincisi güne büyük bir bardak sıcak suyla başlıyorum. Daha sonra meditasyona oturuyorum. Meditasyon, arada kazanıp arada kaybettiğim bir alışkanlıktı ama yazın okuduğum Michael Brown’un “Var Oluş Süreci” kitabı sayesinde sabahları 15 dakika ile başladım, şu an yarım saate çıkardım bu süreyi. Meditasyonum bittiğinde hemen sabah sayfalarına geçiyorum. Bu da Julia Cameron’ın “Sanatçının Yolu” kitabında yaratıcılık için önerdiği bu yöntemde 3 uzun sayfayı yazmadan güne başlamıyorsunuz. Zihni gereksiz gevezeliklerinden korumak için faydalı bu egzersizi sadece yazarlar değil herkes yapabilir. Ben çok seviyorum, üstelik rüyalarımı not etmem için de güzel bir alışkanlık sağlıyor.
Stresle başa çıkmak için hangi yöntemleri biliyorum, yeni neler katabilirim?
Bağlantılı nefes almak stresli anlar için iyi geliyor, bir an için zihnimdeki seslerin farkına varıp sakinleşmemi sağlıyor. Sabahları meditasyon yapmak da bu konuda iyi bir yardımcı. Zaman konusunda kendimi eğitmeye devam ediyorum, bazen dinlenmek boş gibi görünse de beni sorumluluklarıma karşı hazırlıyor ve altından kalkma süremi hızlandırıyor. Daha fazla doğada vakit geçirmek beni daha anlayışlı yapıyor ve içimdeki özgürlük duygusunu doyuruyor ama bunu çok spontane yapıyorum. Bu sene daha planlayarak, arkadaşlarımı davet ederek yeni rotalar gezmek istiyorum.
Kendini sevmek benim için ne demek?
Kendimde neyi düzeltmeliyim diye düşünmeyi bırakmak, hata aramaktan vazgeçmek ve ilerlemek, bunlar benim için kendimi sevmenin başlangıcı, yani akışta olmak aslında…
Aynaya baktığımda kendimden mutlu olmak ve kendimi olduğum gibi kabul etmek, her zaman böyle yazıldığı gibi kolay olmasa da bana iyi gelen egzersizler oldu. Kendimi rahat bırakmadığım noktalar aslında kendimi beğenmediğim noktalarmış, şimdi istesem de kusur görmekte o kadar başarılı değilim. Son okuduğum kitaptan öğrendiğim yöntemle zihnimden bedenime şunun sözünü vermesini istedim: “Artık seni kırmayacağım”.
Bu kısa cümle bile bana yeterince iyi geldi, zihin ve beden arasındaki barışın yarattığı sessizliği dinleyebilmek harika!
